Terwijl
planologen
en
stedenbouwkundigen
zich
nog
het
hoofd
breken
over
de
invulling
van
de
Zuid-As,
het
prestigieuze
nieuwe
zaken-
en
wooncentrum
van
Amsterdam,
neemt
het
particulier
initiatief
alvast
een
voorsprong.
Aan
de
Minervalaan,
ooit
door
Berlage
gedacht
als
de
belangrijke
boulevard
tussen
zijn
Plan
Zuid
en
het
tweede
Centraal
Station,
zijn
in
de
jaren
'60
kleine,
vrijstaande
villa's
gebouwd.
Op
een
van
deze
kavels
bouwen
wij,
binnen
de
grenzen
van
het
bestemmingsplan
uit
1950,
een
nieuwe
villa
voor
een
opdrachtgever
die
zijn
sporen
verdiend
heeft
in
het
onroerend
goed.
Inspiratie
haalden
we
zowel
bij
Mies
van
der
Rohe
als
bij
Frank
Loyd
Wright,
de
open
plattegrond
met
vrijstaande
wanden
en
open
hoeken
wordt
afgedekt
door
een
ogenschijnlijk
vrijdragend
dak
met
grote
overstekken.
De
buitengevels
zijn
bekleed
met
ruw
behakte
Jeruzalem
Stone,
de
binnenwanden
en
plafonds
worden
uitgevoerd
in
schone
beton.
Kozijnen
van
onbehandeld,
vergrijzend
hardhout
contrasteren
met
de
geheel
kozijnloze
serrepui
van
structureel
glas. Ook
de
interieurdetails
worden
bepaald
door
hard
en
zacht,
grof
en
glad.
Rond
het
huis
verschaft
een
betonnen
goot
daglicht
tot
het
volwaardige
souterrain.
Tegelijk
maakt
die
goot
het
huis
los
van
zijn
omgeving,
als
een
slotgracht.
'Wie
nog
nooit
een
huis
gebouwd
heeft,
denkt
dat
de
muren
uit
de
grond
komen'
(Confusius)
Eigenzinnige
opdrachtgevers
verdienen
een
eigenzinnig
huis. |