Het bureau werd opgericht als BV Architectenbureau Pieter Zaanen BNA|BNI, door Pieter Zaanen (1931-1994). Voor de start van zijn bureau werkte Pieter o.a. nauw samen met Cees Dam. Sedert 1977 was Kees Spanjers aan het bureau verbonden, eerst als medewerker, later als partner, en na het overlijden van Pieter Zaanen als eigenaar/directeur. Medewerkende architecten van het bureau waren onder (vele) anderen Gerrit Goudkuil BNA, Marijke de Jager BNI, Radboud van Beekum (BNO). In 2019 is Kees gepensioneerd en is het bureau gesloten. Het archief bevindt zich in het Amsterdams Stadsarchief, waar het openbaar toegankelijk wordt gemaakt. Kees Spanjers is op kleine schaal nog actief als adviseur en ontwerper.

Sinds de oprichting van het bureau in 1973 heeft Zaanen Spanjers cs een lange reeks bijzondere projecten ontworpen en gerealiseerd. Gebouwen, ruimten en producten die voldoen aan de eisen van eigenaren en gebruikers, kostenbewust en duurzaam. Sinds 1999 zijn wij ook aktief in de Verenigde Staten van Amerika. Vanuit New York boden wij een volledig gelicenseerd dienstenpakket aan.

Ons werkveld bestreek het gehele veld van de architectuur, van haalbaarheidsadviezen en programma’s van eisen tot inrichting en onderhoud. Met de nadruk op openbare en culturele gebouwen en publieke interieurs, varieert onze opdrachten portefeuille van nieuwbouw projecten tot het hergebruiken, renoveren en/of uitbreiden van bestaande gebouwen en het inrichten van binnen- en buitenruimtes. Gerealiseerd zijn theaters, concertzalen, bibliotheken, muziekscholen, gezondheidscentra, café’s en restaurants, winkels, woningen en woningcomplexen, kantoren en parkeergarages. Ondanks de grote variëteit delen al die projecten één visie: dat creativiteit in dienst staat van pragmatisch handelen.

Tot onze opdrachtgevers behoren onder meer belangrijke Nederlandse vastgoed ontwikkelaars, zoals ING Vastgoed, Amstelland Ontwikkeling en NS Vastgoed, Nederlandse gemeentebesturen, zoals Leiden, Ede, Delft, Vlaardingen en Lelystad, culturele instellingen als de Meervaart, het Nederlands Philharmonisch Orkest en Bibliotheek Amsterdam, bedrijven als Koninklijke Ahrend en BN International, instellingen als de Universiteit van Amsterdam en Amsterdamse Huisartsen Vereniging, ondernemers zoals de Shoebaloo schoenwinkels en het Cobra Café, en vele particulieren.

Belangrijke projecten in de afgelopen jaren waren:

Theater van Vlaardingen, 2007

Renovatie/restauratie en uitbreiding van de 19e eeuwse Harmoniezaal

en de Stadsgehoorzaal uit 1954 naar ontwerp van Sybold van Ravesteyn.

Grote zaal met 700 stoelen, kleine zaal 250 stoelen, en een nieuwe glazen Stadsfoyer.

Cultura, Ede, 2001

Centrum-ontwikkeling in Ede, waarin de hoofd-bibliotheek,

kunstuitleen,een theater met 450 stoelen,

de muziekschool, het centrum voor kunstzinnige vorming,

het cultuurpunt en een theatercafé gehuisvest zijn,

naast 3500 m² winkels en 35 stadsappartementen met parkeervoorziening.

Ondergrondse parkeergarages voor auto’s en bussen,

ondergrondse supermarkt en bovengronds paviljoens en kiosken,

waarin onder meer het Cobra café-restaurant.

Theater met grote zaal (850 stoelen) en kleine zaal (300 stoelen), congres- en vergaderfaciliteiten,

bibliotheek en muziekschool in het centrum van Amsterdam Osdorp.

Hergebruik en inrichting van een van de belangrijkste gebouwen

in de Nederlandse architectuurgeschiedenis, gebouwd door

Hendrik Petrus Berlage in 1904.

Internationaal spraakmakend, en ondermeer bekroond met de Amerikaanse ‘Record Interiors Award’

Voormalig gevangeniscomplex omgevormd tot winkel- woon

en werkruimte. Renovatie voormalig cellengebouw tot

winkels en kantoren, nieuwbouw woningen, winkels en horeca,

en inrichting openbare ruimte.

Ontwerpen van Zaanen Spanjers cs werden bekroond met de European Parking Award (2001), eerste prijs ‘Kamer 100' (2000) en de Amerikaanse ‘Record Interiors Award’ (1990), en kregen eervolle vermeldingen bij de FGH Vastgoedprijs (1992), Nationale Staalprijs (1990) en de National Schildersprijs (1990).

Het werk van het bureau is veelvuldig gepubliceerd, ondermeer in bladen als de Architect, Detail in Architectuur, Frame, Pi Project en Interieur, Stedenbouw en Architectuur, Podium, Zichtlijnen, de Bouw Adviseur, Architectural Record, Deutsche Bauzeitung, Häuser, Detail, Bauwelt en AJ Focus.

Projecten zijn beschreven in architectuurboeken als ‘Glass in Architecture’ (Phaidon Press, London), ‘Public Interiors’ (Architectura & Natura Publishers), ‘Jaarboek Architectuur in Nederland’ (NAI Publishers), ‘Intelligent Glass Facades’ (Artemis, Zürich), ‘Architectuur in Nederland’ (Teleac), ‘Architecture in Space Structures’ (010 publishers), ‘Connections, Studies in Building Assembly’ (Whitney Library of Design, New York), ‘De ongebouwde theaters van Amsterdam’ (Theaterfestival).

Studeerde aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving te ‘s-Hertogenbosch, Academie Artibus te Utrecht en de Gerrit Rietveld Academie te Amsterdam, waar hij in 1977 afstudeerde. Mentoren waren ondermeer Jan Rietveld, Dirk van Sliedrecht en Pieter Zaanen. Na zijn studie volgde hij diverse aanvullende opleidingen en cursussen, waaronder HTI Bouwkunde (Amsterdam), Projectmanagement (Faktor), Management en Ondernemen voor Architecten (BOB), Marketing en Aquisitie (Faktor).

Hij is ingeschreven in het Nederlands Architectenregister als architect onder no. 1.890702.085 en als interieurarchitect onder no. 4.890123.287, en lid van de beroepsverenigingen BNA, BNI en VPT (Vereniging voor Podiumtechnologie).

In 1976 startte hij samen met studiegenoot Jaco D. de Visser in Utrecht een eigen bureau voor interieurarchitectuur en kleinschalige architectuur. Deze samenwerking duurde tot 1984. Projecten uit deze periode zijn ondermeer restauraties van woningen in Utrecht en Delft, diverse verbouwingen en inrichtingen van woningen en winkels, inrichting kantoren, o.a. Nederlandse Gehandicaptenraad Utrecht, van der Giessen de Noord Alblasserdam.

Van 1977 tot 1984 werkt hij part-time als interieurarchitect-projectleider bij Architectenbureau Pieter Zaanen te Amsterdam. Projecten in deze periode zijn ondermeer de transformatie van het voormalig kantongerecht tot theater de Balie en de restauratie van het voormalig veilinghuis Frascati in Amsterdam tot theatercomplex, restauraties van woningen, nieuwbouw Gezondheidscentrum Amsterdam Osdorp.

In 1984 treed hij full-time in dienst bij Architect Pieter Zaanen, als medewerkend architect. Vanaf dit moment is hij mede-verantwoordelijk voor alle door het bureau uitgevoerde projecten. De belangrijkste hiervan zijn de herinrichting van het terrein van het voormalig Huis van Bewaring aan het Kleine Gartmanplantsoen te Amsterdam - thans Max Euweplein (verantwoordelijk architect), waarvoor in 1991 bij de uitreiking van de FGH-Vastgoedprijs een eervolle vermelding werd toegekend, en de renovatie en herinrichting van de Beurs van Berlage te Amsterdam (medewerkend architect), waarvoor in 1990 de Amerikaanse Record Interiors Award werd verkregen. Binnen het bureau ontwikkelt hij deskundigheid op het gebied van de theaterarchitectuur. Na de reeds genoemde theaters Frascati en de Balie worden ondermeer gerealiseerd theater de Fransche School te Culemborg, de Brakke Grond te Amsterdam, Art & Pro Amsterdam etc. In 1983, 1991 en 1999 verzorgt het bureau in samenwerking met het Nederlands Theater Instituut mede de Nederlandse inzending voor de internationale theatertentoonstelling Quadriennale in Praag.

In 1994 overlijdt architect Pieter Zaanen, en neemt Kees Spanjers de verantwoordelijkheid voor het bureau als architect en eigenaar over. De naam van het bureau wordt gewijzigd in BV Zaanen Spanjers Cs Architecten BNA|BNI. Vanaf dit moment ontwikkelt het werkterrein van het bureau zich verder op de bouw en inrichting van openbare gebouwen en 'publieke' interieurs. Belangrijkste projecten zijn de bouw van een cultureel centrum met Bibliotheek, Muziekschool, Kreatief Centrum en Theater te Ede, de restauratie van de Stadsgehoorzaal te Leiden, aanpassing van de Nieuwe Kerk a/h Spui te 's-Gravenhage tot kamermuziekzaal, herinrichting Museumplein Amsterdam (European Parking Award 2001), Theater en Congrescentrum Meervaart in Amsterdam, renovatie en uitbreiding van het Theater van Vlaardingen en parkeergarage en ruimtelijke inrichting Lelybaan in Lelystad.

Kees Spanjers was van 1983 tot 1989 bestuurslid van cultureel centrum 't Hoogt te Utrecht, en van 1982 tot 1991 bestuurslid van atelier-galerie Mooi te Utrecht. Van 1998 t/m 2003 was hij voorzitter van de Beroepsvereniging Nederlandse Interieurarchitecten BNI. Van 1999 tot 2007maakt hij deel uit van het Curatorium van de Stichting Arbitrage Instituut Bouwkunst, van 2005 tot 2007 als voorzitter. Hij was lid van het platform Interieur waarin de invoering van de 2e fase interieurarchitectuur opleidingen werd voorbereid, en nam deel aan de Klankbordgroep actualisering van de Wet op de Architectentitel.

Van 2004 tot 2008 is hij President van de European Council of Interior Architects (ECIA), de overkoepelende branche-organisatie van interieurarchitecten in Europa, en van 2004 tot 2009 bestuurslid van de International Federation of Interior Architects/Designers (IFI), de wereld organisatie van interieurarchitecten.

In 2007 en 2012 was hij chair van de internationale werkgroep die de "European Charter of Interior Architecture Training" samenstelde. Hij maakt deel uit van de internationale peer-group van de Duitse onderwijs-accreditatieorganisatie Aquin, werkte als accrediteur en external examiner in Ierland, en was adviseur bij de samenstelling van de "Professional Guidelines for the Hong Kong Interior Design Industry". Voor het Bureau Architectenregister is hij adviseur op het gebied van buitenlandse opleidingen en diploma's.

In 1999 was hij samen met ondermeer Wytze Patijn en Maarten van Seeveren jurylid bij de prijsvraag voor de inrichting van Societeit Nieuwspoort in het gebouw van de 2e Kamer. In 2000 was hij jurylid bij de door de Rijksbouwmeester uitgeschreven prijsvraag ‘Kamer 100'. In 2000 neemt hij op uitnodiging van Rijkswaterstaat deel aan een expert-meeting over de culturele aspecten van waterbeheersing in Nederland op de zeer lange termijn (300 jaar). In 2003 was hij jurylid voor de European Office of the Year Award, in 2004 bij de Nederlandse Designprijzen, in 2005 bij de Construmat Awards in Barcelona, in 2008 bij de Deutsche Innenarchitektur Preis, in 2008, 2010, 2011 en 2012 bij de Design Awards van het Institute of Designers in Ireland IDI, sinds 2012 juryvoorzitter bij de IAI Awards (Asia-Pacific Designers Federation) en in 2013 bij de Jintang Prize (China Interior Design Awards).

Artikelen van zijn hand verschenen o.a. in ‘Premsela Nieuwsbrief, ‘Architectuur Lokaal’ 'Kunstlicht' en ‘Intern’ en 'DoCoMoMo Newsletter'. Hij was auteur van diverse publicaties van de BNI, waaronder ‘Werken met een Interieurarchitect’ (2000) en ‘Een opdracht aan een Interieurarchitect’ (2001). Recent verschenen essays in "The Handbook of Interior Design" (2013, Graeme Brooker en Lois Weinthal et.al.) en "Designing Interior Architecture" (2013, Sylvia Leydecker et.al.).

Lezingen gegeven voor het jaarcongres van het C.O.B., voor het jaarcongres van Vexpan, en op een symposium over parkeren in historische binnensteden, het congres van de Asian Pacific Space Designers Association in Taipei (2005), de Nederlandse Belastingdienst (2007), Facility Management Nederland (FMN) (2007), International Interior Design Cultural Festival in Shenzhen, China (2008), Ahmedabad chapter of the IIID in India (2008) en de HongKong Registered Interior Designers Association (2009), Institute of Indian Interior Designers (Goa, 2012), Guangzhou Design Week (2011 en 2012), IAI Design Festival (Shanghai 2012, Beijing 2015, Shanghai 2017, Xiamen 2023), Sisu (Tallinn, 2015, 2016), Saja 2015 (Kerala, India), IIID 2016 (Indore, India).

In 2013 was hij initiatiefnemer en curator van de World Interiors Meeting, het eerste internationale congres voor en door interieur architecten in de Beurs van Berlage in Amsterdam.